Włóknami nazywa się ciała o dużej smukłości, których długość jest znacznie większa od grubości. Włókna występujące w przyrodzie nazywa się naturalnymi, natomiast wytwarzane przez człowieka – chemicznymi.
Włókna zbudowane są z wielkocząsteczkowych związków chemicznych (makrocząsteczek), zwanych polimerami, które powstają w wyniku łączenia się cząsteczek monomerów w reakcjach polimeryzacji lub polikondensacji. Makrocząsteczki składają się z powtarzających się elementów, zwanych ogniwami merowymi lub merami.
Podstawowy podział włókien przedstawia tabela:
Do włókien naturalnych zalicza się włókna występujące w przyrodzie w postaci gotowej do przerobu. Włókna dostarczane przez rośliny to włókna roślinne, przez zwierzęta – zwierzęce, a występujące w postaci kopalin – mineralne.
Włókna chemiczne to włókna wytwarzane przez człowieka. Zalicza się do nich włókna z polimerów naturalnych, występujących w przyrodzie (włókna sztuczne) oraz włókna z polimerów produkowanych drogą syntezy chemicznej (włókna syntetyczne).
Spośród włókien roślinnych największe znaczenie ma bawełna oraz len, natomiast wśród włókien zwierzęcych – wełna owcza. Największe znaczenie w grupie włókien chemicznych z polimerów naturalnych mają włókna wiskozowe. Włókna chemiczne z polimerów syntetycznych o największym zastosowaniu to: włókna poliamidowe, poliestrowe i poliakrylonitrylowe.
Autorzy: dr inż. Ewa Marczak, dr inż. Piotr Marczak